- αἰνά
- αἰνόςdreadneut nom/voc/acc pl (epic ionic)αἰνά̱ , αἰνόςdreadfem nom/voc/acc dual (epic ionic)αἰνά̱ , αἰνόςdreadfem nom/voc sg (epic doric ionic aeolic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
αἰνά
Look at other dictionaries:
-αινα — Γλωσσ. παραγωγική κατάληξη ανδρωνυμικών κυρίως ονομάτων τής ΝΕ (πρβλ. Γιώργης Γιώργ αινα, Κώστας Κώστ αινα, Βασίλης Βασίλ αινα κ.τ.ό., καθώς και γιατρός γιάτρ αινα, τσαγγάρης τσαγγάρ αινα, σταθμάρχης σταθμάρχ αινα κ.τ.ό.), που δηλώνουν τη σύζυγο… … Dictionary of Greek
αἰνᾷ — αἰνός dread fem dat sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ερυθρομέλας — αινα, αν (Μ ἐρυθρομέλας, αινα, αν) 1. αυτός που σε μερικά μέρη είναι κόκκινος και σε άλλα μαύρος 2. αυτός που έχει χρώμα βαθύ κόκκινο το οποίο αποκλίνει προς το μαύρο ή μαύρο που αποκλίνει προς το κόκκινο, ο κοκκινόμαυρος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ερυθρός + … Dictionary of Greek
υπομέλας — αινα, αν / ὑπομέλας, αινα, αν, ΝΑ μαυρειδερός νεοελλ. φρ. «υπομέλας τόπος» ανατ. πυρήνας από χρωματιστά κύτταρα, ένας από κάθε πλευρά τής 4ης κοιλίας στο άνω τμήμα τής γέφυρας, με νευρομεταβιβαστή την νοραδρεναλίνη. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο) * + μέλας… … Dictionary of Greek
ωχρομέλας — αινα, αν / ὠχρομέλας, αινα, αν, ΝΜΑ μαυροκίτρινος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὠχρός + μελάς «μαύρος»] … Dictionary of Greek
παντάλας — αινα, αν, Α πανάθλιος, δυστυχέστατος. [ΕΤΥΜΟΛ. < παντ * + τάλας «δυστυχής»] … Dictionary of Greek
περιμέλας — αινα, αν, ΝΑ νεοελλ. το αρσ. ως ουσ. ο περιμέλας ζωολ. παλαιά ονομασία είδους δεκάποδου μαλακίου αρχ. πολύ μαύρος, κατάμαυρος («περιμέλας ὄνος). [ΕΤΥΜΟΛ. < περι * + μέλας «μαύρος»] … Dictionary of Greek
ποικιλερυθρόμελας — αινα, αν, Α (για το χέλι) κατάστικτος από ερυθρές και μαύρες κηλίδες. [ΕΤΥΜΟΛ. < ποικίλος + ἐρυθρός + μέλας] … Dictionary of Greek
ρυπαρομέλας — αινα, αν, Α αυτός που έχει μαύρο και ρυπαρό χρώμα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ῥυπαρός + μέλας «μαύρος»] … Dictionary of Greek
τάλας — αινα, αν, ΝΜΑ, και αιολ. τ. τάλαις και ιων. τ. τάλης θηλ. και τάλας Α άξιος λύπης, δυστυχής, ταλαίπωρος («οἴ γὼ τάλαινα συμφορᾱς κακῆς», Αισχύλ.) μσν. αρχ. (με κακή σημ.) άθλιος, ελεεινός (α. «τρόπον τὸν κακομήχανον τῆς γυναικὸς ὁ τάλας», Πρόδρ.… … Dictionary of Greek
